Wystawa "Jan Žižka - bohater nieznany"

Chojnickie Centrum Kultury zaprasza na nową wystawę historyczną chojnickiego kolekcjonera Bogdana Kuffla. Jan Žižka był twórcą potęgi wojsk husyckich. Najemnik o ciekawej przeszłości wyniósł z udziału w wielu bitwach bardzo bogate doświadczenie.

Więcej informacji o zbrojnej przewadze husytów, można przeczytać na wystawie, która będzie czynna w holu ChCK do 27 stycznia.   |  fot. ChCK

Jest uważany za twórcę jednej z najlepszych formacji bojowych w Europie. Mając do dyspozycji ochotników rekrutowanych z ludzi nie posiadających umiejętności wojskowych, słabo uzbrojonych ale bardzo zmotywowanych. Wojska husyckie przez kilkadziesiąt lat konfliktu przechodziły szereg przemian. Podział generalny przebiegał między dwoma rodzajami wojsk: miejskimi (pospolite ruszenie mieszczańskie powoływane do obrony miast) i polnymi (początkowo zwoływanymi doraźnie, ale z czasem przeszkolone masy chłopskie, coraz częściej porzucały pracę na roli na rzecz chwalebnej i bardziej intratnej wojaczki).

W ten sposób na terenie Czech pod koniec epopei husyckiej, mieszkała mniej lub bardziej profesjonalna i wyćwiczona ludność miejska i wiejska dostarczająca wyśmienitej piechoty zaciężnej w rozmaitych konfliktach europejskich i w walkach z muzułmanami. Zdobyte w trakcie kariery najemniczej doświadczenie, pozwoliło Žižce dostosować uzbrojenie wojska jak i jego taktykę prowadzonej walki do zasobów ludzkich jakimi dysponował. Jan Žižka postawił na broń prostą wywodząca się w znacznej mierze ze znanych chłopom i rzemieślnikom narzędzi oraz na równie prostą w obsłudze, a bardzo skuteczną broń palną.

W przeciwieństwie do większości armii średniowiecznej Europy podstawą siły zbrojnej husytów była piechota. Trzon piechoty stanowili ochotnicy a nie poborowi co powodowało rozmaite konsekwencje. W szeregi piechoty wstępowali ludzie najubożsi bez pracy, nadzy i bez broni. Z drugiej strony ich motywacja religijno – ekonomiczna pozwalała im górować nad przeciwnikiem. Do armii Žižki i Prokopa Wielkiego wstępowali także chłopi posiadający ziemię, mieszczanie i szlachta, wprawdzie uboga, ale o wojskowym wykształceniu. Ta ostatnia grupa piastowała stanowiska najwyższych hetmanów, czyli dowódców, natomiast niższa kadra dowódcza rekrutowała się z przedstawicieli mieszczaństwa i chłopstwa.

ChCK