Miętus

Żyje głównie w rzekach z czystą i szybko płynącą wodą oraz żwirowatym dnem. Ryba dociera również do górskich potoków. Występuje również w zbiornikach zaporowych. Wchodzi do wód słonych.

2 marca 2010  10:16

Miętus jest to ryba o całkowicie odmiennych upodobaniach niż większość gatunków słodkowodnych. Ryba, która ożywia się w chłodnej wodzie, a najlepiej czuje się w lodowatej.

Miętus – Lota lota (linne).

Ciało miętusa jest wydłużone i w przekroju owalne, lekko spłaszczone grzbieto - brzusznie w przedniej części i lekko ścieśnione bocznie w tylnej. Posiada dwie płetwy grzbietowe, z których pierwsza jest krótka i ma zaokrągloną krawędź główną. Druga z nich jest bardzo długa i sięga do górnej części nasady płetwy ogonowej. Płetwa ogonowa, o owalnym kształcie, jest wyraźnie zaokrąglona, dolną krawędzią dotyka ona do długiej płetwy ogonowej. Płetwy brzuszne są przesunięte do przodu i umieszczone poniżej i przed piersiowymi. Całe ciało miętusa jest pokryte bardzo drobnymi łuskami, głęboko osadzonymi w skórze. Linia boczna jest dość wyraźna i w przedniej części ciała, nad płetwami piersiowymi, tworzy lekki łuk wygięty do góry. Głowa miętusa jest mała, nieco spłaszczona. Paszcza szeroka, umieszczona poziomo. Na górnej części, pośrodku pyska, znajduje się jedna para bardzo krótkich wąsików. Pod żuchwą zaś widoczny jest jeden miękki duży wąsik.

Miętus może dorastać do długości 50 cm i wagi 2 kg. lota.jpg

Jest to ryba drapieżna, zjadająca inne ryby oraz ich ikrę, dlatego wśród przynęt dominują martwe rybki, filety z ryb, żaby oraz rosówki. Miętus lubi wody chłodne, piaszczyste oraz kamieniste. Wybiera kryjówki wśród zatopionych drzew, pali, słupów i innych tego typu przeszkód podwodnych. Na żer wyrusza o zmierzchu, dlatego mało ryb jest łowionych w dzień, ale także przypadki się zdarzają, między innymi dlatego, że ryba ta lubi wody głębokie.

Łowienie miętusa jest podobne jak łowienie węgorza. Dosyć solidny sprzęt, aby w razie zaplątania się ryby w zaczepie można ją było wyjąć na siłę. Tak więc zestaw gruntowy z ciężarkiem i haczykiem nr 1 należy umieścić w pobliżu kryjówek tej ryby i cierpliwie czekać. Zapraszam na listopadowego miętusa (okres ochronny od 1 grudnia do końca lutego) wszystkich, którzy już łowili te ryby oraz tych, którzy chcieliby „zaliczyć gatunek”.

„Psia pogoda”, która akurat u nas zagościła jest wymarzoną pogodą na marmurkowego drapieżnika. Mięso miętusa jest bardzo smaczne, a wątroba przysmakiem, co wynagrodzi nam siedzenie w takiej pogodzie np.: nad Brdą w Męcikale i brak w zasadzie walki z rybą. No cóż miętus to nie łosoś, ale coś tajemniczego w sobie ma, dlatego niektórzy lubią usiąść nad wodą i złowić tę rybę.

Opracowano na podstawie danych zawartych w materiałach PZW Okręgu Gdańskiego koła 129 w Chojnicach.