Kapitan Jan u steru od 20 lat

Po raz pierwszy w Chojnicach odbyło się tego typu święto. Ale też Jan Klepin, będący od 20 lat efektywnym, charyzmatycznym i nietuzinkowym dyrektorem Zespołu Szkół Kształcenia Ponadgimnazjalnego zasługiwał na tego typu benefis.

24 października 2010  15:17

Podziel się:  

Co ciekawe, uroczystość udało się zorganizować w całkowitej tajemnicy przed beneficjentem. - Miałem wybrać się na kawiarenkę literacką w naszej szkole, żona Grażyna kazała mi się ogolić, założyć garnitur - opowiadał już rozluźniony jubilat po zakończeniu oficjalnej części benefisu. - Jestem absolutnie zaskoczony i wzruszony. Dzisiaj tego wieczoru zwyciężyły takie wartości, jak zgoda, zrozumienie i empatia. Zgodnie ze słowami dyrektora nikt z przybyłych nie patrzył na zegarek, przeciwnie - niektórzy przebyli nieraz długą drogę, by okazać sympatię, szacunek swemu wychowawcy, przyjacielowi. Z kolejnych wspomnień wyłaniał się coraz barwniejszy obraz dyrektora - głównie osoby pracowitej, sumiennej a zarazem niebywale skromne. Jubileusz skupił wokół beneficjenta zacne grono - ciepłe wspomnienia przywołał Rajmund Starszak, jeden z poprzedników Klepina. - Na wielu naradach były gorące dyskusje - w innych szkołach rolniczych, które posiadały własne gospodarstwa zdarzały się liczne problemy z zajęciami praktycznymi. Tymczasem u nas było inaczej. Obserwowałem Jana w Chojnatach - świetnie przygotowane zajęcia, doskonale przemyślane i zaplanowane.

Tu warto przywołać uzupełnienie jednego z absolwentów Technikum Rolniczego, Piotra Czapiewskiego, który notabene prowadził cały benefis - Do dziś pamiętam rady profesora Klepina, co przy sobie powinien mieć każdy rolnik? Lupkę i scyzoryk, czyli szkiełko i oko. W podobnym tonie wspomnienia kontynuował Jan Kortas emerytowany już kierownik kształcenia praktycznego: - Pamiętam naradę po odejściu pani Gabrych (dyrektorki Elżbiety Gabrych, poprzedniczki jubilata - red). - Zastanawialiśmy się, kto może być następcą, wszyscy wskazywali na Jana, ale on z początku się nie zgadzał. Ale zmienił decyzję i ja się z tego bardzo cieszę.Podczas benefisu powróciły też studenckie wspomnienia. Swego wychowanka chwalił prof. Wojciech Kapelański  z kolegium rektorskiego Uniwersytetu Przyrodniczo-Technicznego w Bydgoszczy. - Jan był jednym z naszych najlepszych absolwentów i zdolnym doktorantem.

Inne światło na ten studencki okres życia rzuciły słowa przyjaciół Klepina, pp. Pawelskich. - Jak się okazało, intencje toastów spełnianych czerwonym winem poznaliśmy dopiero następnego dnia - a było to świętowanie uzyskania dyplomu ukończenia uczelni z tytułem "Primus inter pares". Szacowny jubilat przypomniał sobie też, na jakim koncercie ... skakał po ławkach! - Był to koncert Budgie w Bydgoszczy - przyznał z rozbrajającym uśmiechem. I takich anegdotek było dużo więcej. Nie brakło też ciekawych porównań. Jeden z absolwentów z ostatnich lat Paweł Kubiszewski ujął je w satyrycznej, lecz niezwykle przyjaznej formie. W jego opowieści dyrektor Klepin zostal przyrównany do ... Długiego Johna Silvera jako kapitana statku! " Wielki to zaszczyt dla żeglarza, gdy samo imię już przeraża". Ale okazało się, że to surowe oblicze kryje wrażliwego człowieka. Zatem wierszowana puenta miała inny wydźwięk "to wielki zaszczyt dla człowieka, gdy on zostaje a czas ucieka". Listę gości można jeszcze mnożyć bo głos zabierali zaprzyjaźnieni samorządowcy, księża, wychowankowie. Wszyscy zgodnie przyznali, ze Jan Klepin był godny tego benefisu.

(ro)