Co to jest karta wędkarska?

Karta wędkarska jest dokumentem uprawniającym do uprawiania amatorskiego połowu ryb. Na połów ryb w wodach uprawnionego do rybactwa należy otrzymać ponadto zezwolenie.

2 marca 2010  10:37

Podziel się:  

(art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym - Dz. U. Nr 21, 91 z późn. zmianami). Prawo do samodzielnego wędkowania uzyskuje wędkarz, który ukończył 14 lat, młodzieży do 16 lat nie zezwala się na wędkowanie nocą bez opieki osoby pełnoletniej. Członek PZW do 14 lat może wedkować w ramach własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod opieka osoby uprawnionej do wędkowania. W czasie wędkowania wędkarz musi mieć przy sobie: kartę wędkarską, legitymację PZW z potwierdzeniem zapłaconych należnych składek lub ważne zezwolenie uprawniające do wędkowania na danym łowisku.

Regulamin

§ 1. PRAWA WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW

Każdy wędkarz zarówno członek PZW, jak i osoba niezrzeszona – obywatel polski oraz cudzoziemiec, posiadający kartę wędkarska, po opłaceniu stosownych składek ma prawo do wędkowania w wodach użytkowanych przez PZW, zgodnie z zasadami ujętymi w niniejszym Regulaminie.

Kartę wędkarska może otrzymać osoba, która ukończyła 14 lat i spełnia wymogi ustawy o rybactwie śródlódowym.

Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do 14 lat oraz cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce.

Prawo do samodzielnego wedkowania ma wędkarz, który ukończył 14 lat, z tym, że młodzieży do 16 lat nie zezwala się na wędkowanie w porze nocnej bez opieki osoby pełnoletniej.

Członek PZW do 14 lat może wędkować w ramach własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod opieka osoby pełnoletniej posiadajacej uprawnienia do wędkowania.

W ramach uprawnień i dziennego limitu połowu ryb swojego opiekuna członek uczestnik do 14 lat może łowić metodą spinningową lub muchową. Przekazanie uprawnień wyklucza wędkowanie opiekuna.

W ramach stanowiska i dziennego limitu połowu ryb swojego opiekuna, mogą wędkować dwie osoby w wieku do 14 lat, każda na jedną wędkę. Młodzież ta ma prawo łowić wyłącznie ryby spokojnego żeru. Udostępnienie stanowiska i limitu dwom osobom wyklucza wędkowanie opiekuna.

Dopuszcza się wędkowanie grup młodzieży zorganizowanych przez jednostki PZW. Każdy członek grupy ma prawo łowić wyłącznie ryby spokojnego żeru, z zachowaniem uprawnień do własnego stanowiska i dziennego limitu połowu przysługującego członkowi PZW.

-Posiadaczowi odznaki „Wzorowy Wędkarz PZW – Członek Uczestnik”, który nie ukończył 14 lat przysługują uprawnienia do wędkowania na równi z członkiem PZW, z zastrzeżeniem pkt. 5.

Wędkarz ma prawo do swobodnego dostępu do wody, a także do przybijania i cumowania do brzegu sprzętu pływającego, jeżeli lokalne przepisy wydane przez uprawniony organ nie stanowią inaczej. -Członek PZW może współmażonkowi posiadającemu kartę wędkarska udostępnić jedna ze swoich wędek do wędkowania w granicach przysługującego mu stanowiska i limitu połowu, bez konieczności uiszczania przez współmażonka składki członkowskiej oraz składki na ochronę i zagospodarowanie wód. Powyższe ma wyłącznie zastosowanie przy wędkowaniu dopuszczajacym łowienie na dwie wędki.

§ 2. OBOWIAZKI WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW

 W czasie wędkowania wędkarz musi mieć przy sobie: kartę wędkarska, legitymację PZW z potwierdzeniem uiszczenia należnych składek lub ważne zezwolenie uprawniające do wędkowania na danym łowisku.

Przed przystąpieniem do wędkowania każdy wędkarz zobowiązany jest do ustalenia, do kogo należy wybrane przez niego łowisko i czy nie obowiązują na nim specjalne ograniczenia, inne niż zawarte w niniejszym Regulaminie.

Przy wyborze i zajmowaniu miejsca na łowisku pierwszeństwo ma ten wędkarz, który przybył na nie wcześniej. Przy zajmowaniu stanowisk wędkujacy powinni zachować między sobą odpowiednie odstępy, określone w dalszej części Regulaminu. Odstępy te mogą być zmniejszone tylko za zgodą wędkarza, który wcześniej zajął dane stanowisko.

W czasie wędkowania wędki musza być pod stałym nadzorem ich właściciela. Przed opuszczeniem stanowiska wędki nalezy wyjąć z wody. Wędkarz zobowiązany jest posiadać przyrzad do wyjmowania haczyków z pyszczków ryb. Ryby z haczyka należy uwalniać z zachowaniem maksymalnej ostrożności.

Wędkarz po zakończeniu wędkowania zobowiązany jest dokładnie posprzątać stanowisko. Obowiązkiem wedkarza jest opuszczenie łowiska, jeżeli rozgrywanie mają być na nim zawody sportowe.

Organizator zawodów musi posiadać pisemne zezwolenie uprawnionego do gospodarowania na tym łowisku.

W przypadku zauważenia zanieczyszczenia wody lub jego skutków, jak np. śnięte ryby, zmiana koloru wody, plamy olejowe, nienaturalny zapach, wędkarz ma obowiązek natychmiast zawiadomić o tym zarząd najbliższego koła lub okręgu PZW, policję albo najbliższy organ administracji państwowej.

Jeżeli wędkarz złowi rybę oznakowaną i zabiera ją, ma obowiązek przesłać do zarzadu okręgu PZW, na którego terenie została ona złowiona, znaczek i kilka łusek wyjętych powyżej linii bocznej ryby, podając równocześnie jej gatunek, długość i ciężar oraz miejsce, datę i godzinę połowu.

§ 3. ZASADY WĘDKOWANIA

Wędka

Wędka składa się z wędziska o długości, co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest linka zakończona haczykiem albo sztuczną przynętą wyposażona najwyżej w trzy haczyki, bÄ?d?? zakończona dwoma sztucznymi muchami. Haczyk nie może mieć więcej niż trzy ostrza, które nie wykraczają poza obwód koła o średnicy 30 mm.

Przynęty

Jako przynęty mogą być stosowane:

przynęty naturalne: zwierzęce i roślinne,

przynęty sztuczne.

Zabrania się stosowania jako przynęt zwierząt i roślin chronionych oraz ikry rybiej.

Przynęty naturalne zwierzęce to organizmy żywe lub martwe, a także ich części. W przypadku stosowania jako przynęt żywych lub martwych ryb mogą być użyte tylko ryby wymiarowe i ryby, które nie są objęte wymiarem ochronnym (martwe).

Przynęty naturalne roślinne to rośliny, ich części oraz przetwory z nich (np. ciasta i pasty). Do przynęt tych umownie zalicza się też sery.

Przynęty sztuczne to grupa przynęt wykonanych z różnych materiałów naturalnych lub sztucznych. Przynęty te mogą być uzbrojone najwyżej w trzy haczyki o rozstawie ostrzy nie większym niż szerokość przynęty sztucznej (z tolerancją do 2 mm).

Sztuczne muchy to grupa przynęt sztucznych wykonanych na haczyku z jednym lub dwoma ostrzami, z dowolnej kombinacji, co najmniej dwóch materiałów.

Wędkowanie

W wodach użytkowanych przez PZW wędkarz może łowić z brzegu przez całą dobę z wyjątkiem wód krainy, pstrąga i lipienia (wymienionych w odrębnym informatorze PZW), gdzie wolno wędkować tylko w porze dziennej, tj. od świtu do zmierzchu (1 godz. przed wschodem słońca i 1 godz. po zachodzie słońca).

Nie wolno łowić ryb w ustalonych dla nich okresach i miejscach ochronnych, takich jak: tarliska, zimowiska, mateczniki oraz w obrębach ochronnych i hodowlanych, przechowywać i zabierać ryb poniżej ich wymiaru ochronnego.

Wędkarz ma obowiązek przestrzegania limitów dziennych połowów.

Ponadto wędkarzowi nie wolno:

sprzedawać złowionych ryb,

rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska,

łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od: jazów, śluz, tam, zapór, przepławek oraz innych urzadzeń służących do piętrzenia wody. Zakaz ten nie dotyczy budowli hydrotechnicznych służących regulacji brzegów lub dna, np. ostrogi, opaski,

łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych i oznakowanych sieci i innych rybackich narzędzi połowu,

łowić ryb przez podnoszenie i opuszczanie przynęty w sposób ciągły, z wyjątkiem łowienia ryb pod lodem,

łowić metodą tzw. „szarpaka”,

budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody,

posługiwać się sprzętem pływajacym nie zarejestrowanym i nie oznakowanym zgodnie z obowiązującymi przepisami,

łowić ryb ze sprzętu pływającego w porze nocnej (od zmierzchu do świtu) w jeziorach i zbiornikach zaporowych, z wyjątkiem okresu od 1 czerwca do 30 września,

stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb na stanowisko,

kotwiczyć łodzi na oznakowanych torach żeglugi wodnej,

wędkować z mostów,

nie obcinać głów rybom przed zakończeniem wędkowania.

Złowione ryby można przechowywać w stanie żywym wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici rozpiętych na sztywnych obręczach. Każdy wedkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby, z tym, że zabrania się przechowywania żywych ryb dłużej niż 24 godz.

Złowione ryby niewymiarowe lub będące pod ochronna musza być bezwzględnie z ostrożnościa wypuszczone do wody, nawet, gdy ich stan wskazuje na niewielkie szanse przeżycia.

Złowione ryby nieprawidłowo, tzn. zahaczone poza obrębem głowy lub złowione na pętlę linki nalezy również wypuścić.

W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego łowienia metodami spinningową lub muchową.

§ 4. ŁOWIENIE RYB SPOKOJNEGO ŻERU

1. Ryby spokojnego żeru na przynęty naturalne można równocześnie łowić na dwie wędki. Zaleca się stosowanie obciążeń zestawów wykonanych z materiałów nietoksycznych.

2. Użytkownik wody może określić dopuszczalna ilość zanÄ?t w danym łowisku.

3. Wędkarz łowiący ryby na przynęty naturalne, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od wędkujących:

łowiąc z brzegu 10m

przy łowieniu z łodzi 25m

§ 5. ŁOWIENIE RYB DRAPIEŻNYCH

1. Ryby drapieżne na przynęty naturalne można równocześnie łowić na dwie wędki.

2. Łowiąc ryby metodą spinningową i trollingową wolno używać jednej wędki uzbrojonej w jedną przynętę sztuczną.

3. Łowiąc ryby drapieżne na przynęty sztuczne lub sztuczna muchę obowiązuje zachowanie następujących odległości pomiędzy wędkującymi:

łowiąc z brzegu 30m

przy łowieniu z łodzi i brodzeniu 50m

§ 6. ŁOWIENIE RYB ŁOSOSIOWATYCH I LIPIENI

1. Ryby łososiowate i lipienie mogą być łowione na przynęty sztuczne.

2. Ryby łososiowate i lipienie złowione w wodach PZW na przynętę naturalną muszą być bezwzględnie wypuszczone do wody. Zasada ta odnosi się również do ryb złowionych w wodach nizinnych.

3. Przy łowieniu ryb łososiowatych metodą spinningową i trollingową obowiązują te same zasady, jak przy łowieniu ryb drapieżnych.

4. Przy łowieniu metodą muchową obowiązkiem wędkarza jest przestrzeganie następujących zasad:

wędka stosowana w metodzie muchowej musi być wyposażona w sznur muchowy i kołowrotek o szpuli ruchomej. ??y??kÄ? wolno stosować wyłącznie do wiązania przyponów, których nie może przekroczyć dwukrotnej długości używanego wędziska,

nie wolno stosować więcej niż dwóch sztucznych much na jednej wędce,

nie wolno stosować dodatkowego zewnętrznego obciążenia linki lub przyponu. Dopuszczalne jest stosowanie tzw. lead core,

w wodach krainy ryb łososiowatych i lipienia, w których dopuszcza się łowienie na przynęty roślinne wolno obciążać wyłącznie zestaw z przynętą roślinną. Zabrania się dodatkowego uzbrajania takich zestawów sztuczną muchą,

przy łowieniu w wodach ryb łososiowatych i lipienia wolno posługiwać się tylko jedną wędką,

złowione ryby łososiowate i lipienie przeznaczone do zabrania nalezy uśmiercić natychmiast po złowieniu,

przy łowieniu ryb łososiowatych i lipieni w wodach udostępnionych tylko do łowienia na sztuczną muchą, zakazuje się stosowania kuli wodnej, a także innych zastępujących ją przedmiotów (np. spławik)

§ 7. ŁOWIENIE RYB POD LODEM

1. Wędkarz łowiący ryby pod lodem może używać tylko jednej wędki.

2. Jako przynęty nie wolno stosować żywej i martwej ryby.

3. Łowiąc ryby po lodem należy wykonywać otwory o średnicy nie większej niż 20 cm. Między otworami należy zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.

4. Wędkujący na lodzie powinni zachować pomiędzy sobą odległości, co najmniej 10 m.

5. Zabrania się łowienia ryb pod lodem w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.

6. Ryby złowione pod lodem przeznaczone do zabrania muszą być uśmiercone bezpośrednio po złowieniu.

§ 8. OCHRONA RYB

1. Wymiar ochronny ryby stanowi długość od początku głowy do najdalszego krańca płetwy ogonowej.

2. Obowiązują następujące wymiary ochronne ryb:

boleń do 40 cm

brzana do 40 cm

certa do 30 cm

głowacica do 70 cm

jaź do 25 cm

jelec do 15 cm

karp do 35 cm

kleń do 25 cm

lin do 25 cm

lipień do 30 cm

miętus do 30 cm

okoń do 20 cm

płoć do 15 cm

pstrąg potokowy do 35 cm

sandacz do 45 cm

sum do 70 cm

szczupak do 45 cm

świnka do 25 cm

węgorz do 40 cm

wzdręga do 15 cm

§ 9. UPRAWNIENIA KONTROLNE I ODPOWIEDZIALNOŚĆ WĘDKUJĄCEGO

1. Wędkarz łowiący ryby ma bezwzględny obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez:

Państwową Straż Rybacką,

Policję,

Społeczną Straż Rybacką PZW,

Straż Ochrony Mienia PZW,

Straż Ochrony Przyrody,

Państwową Straż Łowiecką,

Straż Leśną,

Straż Parków Narodowych i Krajobrazowych.

2. Na żądanie kontrolujących wędkarz ma obowiązek: okazać dokumenty, sprzęt wędkarski, złowione ryby i przynęty.

3. Naruszenie niniejszego Regulaminu przez wędkarza pociąga za sobą konsekwencje wynikające z ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu PZW.

4. Osobie niezrzeszonej w PZW, uprawniony do kontroli może, w zależności od wykroczenia, zwrócić uwagę z wpisaniem jej do zezwolenia lub zezwolenie zatrzymać i niezwłocznie przekazać je wystawcy.

borytucholskie.com/conten